ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Bλέπoντας μέρα με την μέρα ότι η οικονομική κρίση όλο και ποιο πολύ βαθαίνει όλοι αναρωτιόμαστε πως θα αντιδράσει η κοινωνία αλλά και ο καθένας από εμάς. Μέσα σε αυτή την κρίση αναδύεται και μια άλλη παράμετρο για όσους ασχολούνται με τον εθελοντισμό ,οργανωμένα η όχι.

Το γεγονός ότι στενεύει η τσέπη του κάθενας μας αυτομάτως σημαίνει και λιγότερες σπάταλες .Αυτό σημαίνει ότι και ο εθελοντής είναι πολύ πιθανόν να μείωση τα έξοδα του ως προς την ιδεα του εθελοντισμού και της προσφοράς .Προσωπικά επειδή ασχολούμαι ενεργά με τον εθελοντισμό ενταγμένος σε ΜΚΟ που είναι μέλος της Πολιτικής προστασίας Ελλαδος αλλα και σαν ιδιώτης δίνοντας χρήματα σε ΜΚΟ που ασχολούνται με την διάσωση της φύσης και γνωρίζω τις παραμέτρους αυτού του θέματος έχω εντοπίσει 2 εκδοχές για την οικονομική κρίση που θα πλήξει τον εθελοντισμό.
Ξεκινάω με τον εθελοντισμό και την πρόσφορα του κάθε ένα πολίτη ο οποίος βοηθάει είτε με τρόφιμα ,είτε με υλικά ,είτε με χρήματα είτε με τον πολύτιμο χρόνο του προσφέροντας σε κοινωνικά ευπαθής ομάδες ανθρώπων, προσφέροντας σε φιλοζωίες εταιριας η και από μονος του ταΐζοντας αδέσποτους φίλους μας, προσφέροντας στην διάσωση της φύσης ,προσφέροντας σαν ιδιώτης χορηγίες σε άλλες ΜΚΟ, προσφέροντας σε βοήθεια προς πληγέντες περιοχές . Αυτοί οι άνθρωποι που επί το πλείστον είναι μισθωτοί συνταξιούχοι ,επαγγελματίες αλλά και άνεργοι και γενικά απλοί πολίτες ,έχοντας πλέον την στενότητα σε ρευστό η θα μειώσουν την ποσότητα προσφοράς η θα τη σταματήσουν εντελώς κάτι το οποίο είναι λογικό για αυτούς καθώς πλέον η προτεραιότητα του καθένα είναι η δική του επιβίωση .


Ειδικά να αναφέρω παράδειγμα το οποίο το βλέπω συχνά με τις γιαγιούλες που προσφέρουν τρόφιμα και ρούχα στην εκκλησία για να βοηθήσουν πολίτες που έχουν πρόβλημα .Αυτές οι γιαγιάδες που είναι οι ποιο πολλές χαμηλοσυνταξιουχες και πλήττονται άμεσα από την οικονομική κρίση ,πλεον δεν θα μπορούνε να βοηθήσουνε σε πρόσφορες υλικές και χρηματικές .Το κακό στο συγκεκριμένο θέμα είναι ότι αυτή η πρόσφορα τις γέμιζε με ζωντάνια και της έκανε να νιώθουν μια ευχαρίστηση και ξεχνούσαν τα άμεσα προβλήματα υγείας κτλ που έχουν αυτές οι ηλικες.Πλεον κόβεται και αυτός ο τρόπος ψυχικής ανάτασης για αυτές τις γυναίκες .Και φυσικά η αρνητική αλληλεπίδραση που επιφέρει η οικονομική κρίση στον απλό εθελοντή που θέλει αλλα δεν μπορεί να προσφέρει δημιουργεί προβλήματα και στον ίδιον αλλά και γενικά στην κοινωνία.
Ο άλλος ¨κλάδος¨ που πλήττεται άμεσα από την οικονομική κρίση είναι ο κλάδος στον οποίο δραστηριοποιούμε και εγώ .Είναι ο οργανωμένος εθελοντισμός μέσο ΜΚΟ που είναι ενταγμένες στην Πολιτική Προστασία Ελλάδος και προσφέρουν τα μέγιστα στην Ελλάδα και γενικότερα στην φύση και την κοινωνία της χώρας μας.Εδώ πλέον μιλάμε για μεγάλη κρίση καθώς οι ομάδες πλήττονται άμεσα και Έμεσα η ίδια η πρόσφορα της κάθε ομάδας που σημαίνει ότι το έργο που θα παράγει η κάθε ομάδα πιθανών να είναι μειωμένο.
Αναλυτικά ,πλέον μιλάμε για περικοπές χρημάτων που έπαιρναν οι ΜΚΟ της Πολιτικής Προστασίας για αγορά Επιχειρησιακών Υλικών .Μέχρι στιγμής και όπως δείχνουν τα γεγονότα τουλάχιστον για φέτος δεν θα υπάρξει ρευστό στα ταμεία καμίας ομάδας από κρατικές επιχορηγήσεις .Αυτό σημαίνει ότι κάποια υλικά τα οποία οι ομάδες χρειαζόταν για συμπλήρωση επιχειρησιακών υλικών η για ανανέωση εξοπλισμού (διότι δυστυχώς υπάρχουν μεγάλες φθορές) δεν θα τα έχουν στη διάθεση τους τουλάχιστον από την πολιτεία .Μέσα στα υλικά βάζω και τις εκπαιδεύσεις που γίνονταν επί πληρωμή από επαγγελματίες και αυτά τα χρήματα που δαπανούνταν ίσως προέρχονταν και από κρατικές επιχορηγήσεις.
Για τον εθελοντή της οργανωμένης ΜΚΟ η οικονομική κρίση σημαίνει ,ότι θα έχει στην διάθεση του τον περσινό εξοπλισμό (εκτός και εάν υπάρξει ιδιωτική χορηγία ,και το εύχομαι σε όλους να μπορέσουν τουλάχιστον να καλύψουν τις ανάγκες τους από ιδιωτικές πρωτοβουλίες)και ίσως δε θα έχει πλούσια εκπαίδευση με βάση παλιότερες χρονιές .Τα ιδιωτικά έξοδα όμως του οργανωμένου εθελοντή είναι αυτά που πονάνε τον καθένα μας .Τώρα το καλοκαίρι όλες οι ομάδες πραγματοποιούν προφυλάξεις ,είτε σε σταθερό σημείο είτε με περιπολίες .Αυτό σημαίνει κόστος μετακίνησης (καύσιμα-φθορές αυτοκίνητου) ,κάποιο κόστος σε τρόφιμα και αναψυκτικά-νερά και προσωπικό κόστος που σημαίνει ότι αφήνω οικογένεια, ξεκούραση και ίσως και δουλεία .Πλέον με την βενζίνη να είναι σε απίστευτες τιμές πως μπορεί κάποιος εθελοντής με τα τόσα προσωπικά έξοδα που έχει να εκτελεί συνεχεία πυρασφάλεια και γενικά να μετακινηθεί σε συμβάν που και πάλι ισχύουν τα παραπάνω έξοδα ?Προσωπικά αναρωτιέμαι πως μπορεί να μας ζητάει η Πολιτική Προστασία την συνδρομή μας σε προφύλαξη η γενικά σε συμβάν όταν τα έξοδα μετακινήσεις συν τα υπόλοιπα για έναν μέσο οικονομικά πολίτη είναι μεγάλα.
Μίλησα με πολλούς που ασχολούνται και με την προφύλαξη και από άλλες ομάδες και όλοι με απάντησαν με σκεπτικισμό σχετικά με το πόσο ενεργοί θα είναι στην προφύλαξη αυτή τη σαιζόν λόγου κόστους .Εγώ ακόμα σαν άνεργος δεν ξέρω πόσο θα αντέξω οικονομικά συμμετέχοντας στην δύσκολη φετινή αντιπυρική περίοδο .Και μαζί με εμένα είναι πολλοί άνεργοι. Ένα μείον ακόμα είναι η ψυχική διάθεση προσφοράς πλέον καθώς πολλοί αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και το τελευταίο πράμα που σκέφτονται είναι να συμμετέχουν σε ένα συμβάν η μια υπηρεσία στο βουνό.
Οι ρυθμοί που αναγκάζονται να δουλέψουν πολλοί ιδιωτικοί υπάλληλοι αλλά και επαγγελματίες για να συμπληρώσουν το χαμένο εισόδημα τους είναι ένα αντικίνητρο για την συμμετοχή τους ως οργανωμένου η απλού εθελοντή καθως η έλλειψη χρόνου αλλά και η κούραση είναι αρνητικός παράγοντας για την δράση ενός εθελοντή.
Δεν ξέρω πως θα συνεχίσει η κατάσταση αλλά νομίζω ότι δυστυχώς είμαστε μόνοι μας και πρέπει να παλέψουμε για τα ιδανικα μας μόνοι .Εγώ απλά θα πω για το τέλος καθώς ολο το άρθρο αποτελεί προσωπική μου θέση ,άποψη και αντιπροσωπεύει μονο τα πιστεύω μου σαν οργανωμένο εθελοντή ότι επιτέλους πρέπει να μας δώσουν κίνητρο να συνεχίσουμε να προσφέρουμε και ότι η επιβράβευση δίνει δύναμη να συνεχίσουμε σαν εθελοντές.