
Η χειρουργική θεραπεία στην αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης είναι μονόδρομος. Ακόμη και μικρού μεγέθους κήλες με ελάχιστα συμπτώματα, απαιτούν χειρουργική επέμβαση, διότι ο κίνδυνος των επιπλοκών είναι άμεσος και η όλη κατάσταση μπορεί να γίνει επικίνδυνη.
Η φιλοσοφία της χειρουργικής επέμβασης είναι απλή. Θέλουμε να αποκαταστήσουμε τα κοιλιακά τοιχώματα, κατά τέτοιο τρόπο ώστε η κήλη να διορθωθεί, αλλά και να μην ξαναεμφανιστεί. Αν και αυτό ακούγεται πολύ εύκολο, παρά ταύτα υπάρχουν πολλές, και μερικές φορές αντικρουόμενες, χειρουργικές επεμβάσεις για την αποκατάσταση της βουβωνοκήλης. Όλες οι τεχνικές με τη χρησιμοποίηση μόνο ραμμάτων παρουσιάζουν μεγάλο ποσοστό υποτροπής. Είναι όμως επιστημονικά αποδεδειγμένο πλέον ότι η πιο αποτελεσματική θεραπεία για τις βουβωνοκήλες είναι η πλαστική αποκατάσταση με χρήση πλέγματος.
Προτείνουμε ως την πλέον αποτελεσματική αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης τη λαπαροσκοπική αποκατάσταση. Τα πλεονεκτήματα σε σχέση με την ανοικτή μέθοδο είναι:
- Το χειρουργείο γίνεται με δύο τομές δύο χιλιοστών, οι οποίες μετά από 10 ημέρες δεν αφήνουν σημάδι ή ουλές.
- Η είσοδος του λαπαροσκοπίου γίνεται από τον ομφαλό με τομή μόλις ενός εκατοστού. Η προσφερόμενη μεγέθυνση έχει σαν αποτέλεσμα οι ανατομικές δομές να φαίνονται με εξαιρετική ευκρίνεια, η απώλεια αίματος να είναι μηδαμινή και οι πιθανότητες υποτροπής κάτω από 1%
- Δεν σημειώνεται καμία βλάβη στους μυς, διότι δεν διατέμνονται όπως στο ανοικτό χειρουργείο.
- Η τοποθέτηση πλέγματος γίνεται πάντα μετά την ανάταξη της κήλης και την πλαστική αποκατάσταση των ανατομικών δομών.
- Την ίδια φιλοσοφία ακολουθούμε και στην αποκατάσταση του συνδρόμου των κοιλιακών προσαγωγών στους αθλητές.
- Ο ασθενής τρεις ώρες μετά το χειρουργείο περπατά κανονικά και σε λίγες ώρες επιστρέφει σπίτι του, ενώ την επομένη ημέρα ακολουθεί τις καθημερινές του δραστηριότητες.
- Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι ελάχιστος.
Η λαπαροσκοπική αποκατάσταση δεν παρουσιάζει σαν μέθοδος σημαντικές επιπλοκές.
Η συχνότερη και συνάμα η μοναδική ( ποσοστό 2,5% ), είναι η μικρή συλλογή ωρώδους υγρού στην περιοχή της κήλης, το οποίο απορροφάται από τον οργανισμό σε τρεις εώς πέντε εβδομάδες.
Η συχνότερη και συνάμα η μοναδική ( ποσοστό 2,5% ), είναι η μικρή συλλογή ωρώδους υγρού στην περιοχή της κήλης, το οποίο απορροφάται από τον οργανισμό σε τρεις εώς πέντε εβδομάδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου